As zocas máxicas

Son neto de zoqueiro e gastador de zocas na nenez. Cando se fala delas véñenme á memoria sensacións visuais e emocionais como a das labras da madeira amoreadas arredor do banco onde o meu avó lograba a maxia, desde o desbastado ata o puído, de converter o toro de abuidueira, salgueiro ou ameneiro no humilde […]

Ler máis
Mondoñedo en bicicleta

Eu non sei andar en bici. Intenteino. Foi na do meu primo, Feliciano, pero no primeiro ensaio, cando xa estaba chegando ao Rego do Ferreiro de Rego de Cas por aquela costiña abaixo, o meu pé dereito soltouse do pedal e enganchou na cadea, e a cadea arrastrouno ata o piñón que, sen contemplacións nin […]

Ler máis